ธรรมะสอนใจสั้นๆ ขอเสนอธรรมะกับชีวิต ตอน มนต์รัก ประจำวันที่ ๙ มีนาคม ๒๕๕๙ ... ธรรมชาติของทุกคนย่อมต้องการเป็นที่รักของผู้อื่น ไม่ต้องการเป็นที่รังเกียจของใคร ๆ วิธีทำให้คนอื่นรักมีหลากหลายตามความเชื่อที่ต่างกันไป ไม่เว้นแม้แต่การหันไปพึ่งคุณไสยหรือเวทมนต์คาถา เพื่อช่วยดลใจให้คนอื่นรัก สำหรับทางพระพุทธศาสนาได้สอนหลักปฏิบัติสำหรับยึดเหนี่ยวใจคนให้เกิดความรัก ที่เรียกว่า สังคหวัตถุหรือมนต์รักไว้ ๔ ประการ คือ
๑. ทาน เป็นผู้ให้ ยินดีเสียสละแบ่งปัน ทั้งเพื่อสงเคราะห์ผู้อื่น และเพื่อแสดงน้ำใจความรักเป็นเรื่องของจิตใจ การที่จะกล่าวเรื่องของจิตใจนั้น ต้องอาศัยความดีเป็นสะพานเชื่อมให้เกิดความซาบซึ้งประทับใจต่อกัน มนต์รักจึงไม่ใช่มนต์ดำที่ปกปิด แต่เป็นมนต์ขาวที่เปิดเผย ไม่ใช่มนต์เสก แต่เป็นมนต์สร้าง ดังคำประพันธ์ที่ว่า
๒. ปิยวาจา จะพูดอะไรก็พูดด้วยถ้อยคำที่ไพเราะน่าฟัง แม้จะต้องตำหนิกล่าวโทษ ก็แสดงเหตุผลด้วยถ้อยคำสุภาพ ไม่หยาบกระด้างหรือใช้อารมณ์
๓. อัตถจริยา ทำตัวให้เป็นประโยชน์ ช่วยเหลือผู้อื่นด้วยกำลังกาย กำลังความคิด แม้เขาไม่ออกปากก็มีน้ำใจ ไม่ดูดาย
๔. สมานัตตตา วางตัวเหมาะสม คือวางตัวเสมอต้นเสมอปลาย และเหมาะสมกับฐานะที่เป็น เช่น ในฐานะที่เป็นลูก เป็นพ่อแม่ เป็นสามีภรรยา เป็นเพื่อน เป็นต้น
อันวิชาอาคมผสมเสน่ห์ สำแดงเล่ห์หลอกคนว่ามนต์ขลัง
เสียเวลาประวิงไม่จริงจัง เพราะมนต์ขลังมีอยู่ทั่วในตัวเรา
คือกิริยาวาจาอัชฌาสัย แม้ทำไว้ให้ดีไม่มีเฉา
ประชาชนยลพักตร์ย่อมรักเรา ไม่ต้องเป่าเสกสั่งก็ขลังเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น