ธรรมะกับชีวิต เรื่อง ลิ้น ... อีสปเป็นนักเล่านิทานเป็นคติสอนใจที่มีชื่อเสียง ตามประวัติกล่าวว่า เขาทำงานเป็นทาส วันหนึ่ง นายใช้ให้ไปหาซื้อของที่ดีที่สุดมาปรุงอาหาร อีสปซื้อลิ้นโคมาให้นายทุกวัน จนนายประหลาดใจจึงถามว่าลิ้นโคดีวิเศษอย่างไร ถึงได้ซื้อมาทุกวัน อีสปอธิบายว่า ลิ้นเป็นของประเสริฐสุด รักกันก็เพราะลิ้น ช่วยเหลือเกื้อกูลกันก็เพราะลิ้น ลิ้นเป็นสิ่งที่มีอานุภาพสำหรับเชื่อมความสัมพันธ์ และทำให้โลกนี้เป็นที่น่ารื่นรมย์ ด้วยเหตุนี้ ลิ้นจึงเป็นของดีที่สุด เมื่อนายได้ฟังคำอธิบายของอีสปจึงสั่งใหม่ว่า ตั้งแต่นี้ไปให้ซื้อของที่เลวที่สุดมาปรุงอาหาร อีสปก็ซื้อลิ้นโคมาอีก ครั้นนายถามก็อธิบายว่า อะไรในโลกนี้จะเลวไปกว่าลิ้นเป็นไม่มี ทำให้คนเกลียดชังกันก็เพราะลิ้น ทะเลาะวิวาทกันก็เพราะลิ้น ติดคุกติดตะรางหรือบางครั้งถึงตายก็เพราะลิ้น ด้วยเหตุนี้เอง ลิ้นจึงเป็นของเลวที่สุด
การพูดจาปราศรัยเป็นเรื่องต้องระมัดระวัง และควรฝึกฝนอบรมให้ดีงามอยู่เสมอ ด้วยหลักปิยวาจา ๕ ประการ คือ ๑. เนฬา พูดไม่มีโทษภัย ๒. กัณณะสุขา เจรจาให้เสนาะหู ๓. หะทะยังคะมา ทุกผู้ดื่มด่ำจับใจ ๔. พะหุชะนะมะนาปา คนส่วนใหญ่ชอบ ๕. โปรี อยู่ในกรอบของภาษาชนเมือง และเว้นอัปปิยวาจา อย่างเด็ดขาด นั่นคือ คำด่า คำประชด คำกระทบกระแทก คำแดกดัน และคำหยาบคาย
เมื่อเรามีของที่มีทั้งด้านดีที่สุดและเลวที่สุดอยู่ในตัวอย่างนี้แล้ว ก็จงมีสติเลือกใช้แต่เฉพาะด้านที่ดีที่สุดเถิด เพราะเป็นส่วนหนึ่งที่จะทำให้ตนเองและหมู่คณะอยู่กันอย่างเป็นสุข มีความเข้าอกเข้าใจและเป็นไปเพื่อความสามัคคีอันเป็นที่ปรารถนาของทุกคน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น