ในสังคมย่อมประกอบไปด้วย ผู้นำ และผู้ตามเสมอ ผู้นำจะต้องใช้ความรู้ ความสามารถที่มีอยู่มองให้เห็นปัญหา และวิธีแก้ไขปัญหาได้กว้างไกลกว่าผู้ตาม เหมือนขับรถอยู่คันหน้าสุด ในที่มืดต้องใช้แสงสว่างให้มากที่สุดเท่าที่จะได้ ส่วนผู้ตามแม้จะมีความรู้ ความสามารถเท่าใดก็ควรใช้ให้อยู่ในขอบเขตแห่งตน พอเหมาะแก่เหตุผลและกาลเทศะ เหมือนขับรถอยู่ข้างหลัง แม้
จะมีทั้งไฟสูงและไฟต่ำเช่นคันหน้า แต่ก็ต้องรู้จักใช้เฉพาะโอกาสที่เหมาะสมและจำเป็นเท่านั้น
ความรู้ ความสามารถของคนเรานี้ แม้จะเป็นเรื่องดีมีค่า แต่ถ้าใช้ไม่ถูกจะก่อให้เกิดความขัดแย้งได้สูง ผลเสียอย่างอย่างต่ำที่สุด ก็ทำให้หมดเวลาไปกับการรบพุ่งทางความคิด จะเดินไปได้ไม่ถึงไหน แต่ถ้าใช้ให้ถูก ก็จะเป็นเครื่องส่องส่วางที่มีค่ามาก เปรียบเสมือนไฟหน้ารถในเวลากลางคืนนั่นแหล่ะ ถ้าเปิดไฟสูง-ไฟต่ำได้อย่างถูกต้องและเหมาะสม ก็จะปลอดภัยและดีกับทุกฝ่ายทั้งคันหน้า(ผู้นำ) และคันหลัง (ผู้ตาม) จริงมั้ยครับ....
....ติดตามนิทานธรรมะในแบบนิทานสั้นๆ ให้แง่คิดในการดำเนินชีวิต
ในตอนต่อไปกับ .... นิทานธรรมะบล็อก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น