เรื่องราวดังกล่าว สะท้อนให้เห็นว่า ....
การให้ด้วยจิตใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่มีความเมตตาจริงใจ ไม่หวังผลตอบแทนนั้น แม้สิ่งที่ให้จะมีราคาเพียงเล็กน้อย แต่ผลที่เกิดกับจิตใจของผู้รับนั้น ประมาณค่ามิได้ โดยเฉพาะการให้ในยามที่คนอื่นตกทุกข์ได้ยาก เช่น ยามจน ยามเจ็บ และยามจาก มักจะอยู่ในความทรงจำของผู้ได้รับมากเป็นพิเศษ และผลของการให้ในห้วงเวลาเช่นนั้น ก็มักจะสนองตอบให้ได้รับสิ่งที่ดีงามเกินความคาดหมายเสมอ
ใครบ้างจะคิดว่า ด้วยนมสดเพียงแก้วเดียวกับเวลาที่ล่วงไปถึงสามสิบกว่าปี อานิสงส์ของการให้จะกลับมาตอบสนองได้อย่างน่าอัศจรรย์ แต่ถ้าว่าโดยหลักธรรม สิ่งเหล่านี้ย่อมเกิดขึ้นได้เสมอ เพราะการให้ด้วยความรักความเมตตาอย่างบริสุทธิ์ใจจะอำนวยผลดีไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง เป็นการให้ที่ไม่มีวันสูญเปล่า
ท่านเองก็ลงมือพิสูจน์ความจริงในข้อนี้ได้
....ติดตามนิทานธรรมะในแบบนิทานสั้นๆ ให้แง่คิดในการดำเนินชีวิต
ในตอนต่อไปกับ .... นิทานธรรมะบล็อก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น