นิทานธรรมะ เรื่อง ต้นไทรกับต้นอ้อ

นิทานธรรมะ เรื่อง ต้นไทรกับต้นอ้อ นิทานธรรมะมีคติสอนใจ ประจำวันที่ ๔ กันยายน ๒๕๕๘ ... มีนิทานเล่าว่า ต้นไทรใหญ่ต้นหนึ่งเกิดอยู่ริมแม่น้ำ คืนวันหนึ่ง ฝนตกหนักและพายุพัดอย่างแรง ทำให้ต้นไทรนั้นไม่สามารถต้านได้ จึงหักโค่นลงลอยมาติดตลิ่งใกล้กับต้นอ้อ ส่วนต้นอ้อยังคงยืนต้นเป็นปกติ วันรุ่งขึ้น ต้นไทรเห็นต้นอ้อเป็นปกติดีจึงถามว่า เมื่อคืนนี้ ฝนตกหนักพายุพัดแรงทำให้เราหักโค่นลง ส่วนพวกท่านซึ่งเป็นเพียงต้นไม้เล็ก ๆ แม้จะเทียบกับกิ่งก้านของเราก็ยังไม่ได้ เหตุไฉนจึงยังอยู่เป็นปกติดี หรือว่าพายุไม่ได้พัดมาถึงที่นี่ ต้นอ้อจึงตอบว่า พายุพัดมาถึงที่นี่เหมือนกัน แต่พวกเราเป็นต้นไม้อ่อน เมื่อลมพัดแรงมา เราก็เอนลู่ไปตามลม ปล่อยให้ลมพัดผ่านเราไปเสีย เราจึงไม่หักโค่น ต้นไทรได้ฟังดังนั้นก็นึกว่า ถึงเราเป็นต้นไม้ใหญ่ แต่ไม่รู้จักโอนอ่อนผ่อนตามแรงลม ตั้งหน้าต้านอยู่อย่างเดียว ลมมีแรงมากกว่าจึงพัดเอาเราโค่นล้มได้ ส่วนต้นอ้อเหล่านี้ถึงเป็นต้นไม้เล็ก ๆ แต่ก็รู้จักโอนอ่อนผ่อนตาม จึงไม่หักโค่นเหมือนต้นไม้ใหญ่เช่นเรา



      เรื่องนี้แม้เป็นเพียงนิทาน แต่ก็ให้ข้อคิดที่สำคัญ เมื่อนำมาเปรียบเทียบกับชีวิตคนซึ่งมีชีวิตแตกต่างกัน บางคนมักมีทิฐิมานะ สำคัญตัวเองอยู่ตลอดเวลาว่าประเสริฐเลิศเลอกว่าคนอื่น อวดตนว่าเก่งกว่าใครทั้งหมด ไม่มีใครยิ่งใหญ่เท่าตน เมื่อเป็นเช่นนี้ ก็อย่าหวังเลยว่า ใคร ๆ เขาจะนิยมชมชอบ ในที่สุด ก็มีชะตากรรมที่ไม่ต่างอะไรกับต้นไทรใหญ่ดังกล่าว ส่วนคนที่มีลักษณะเหมือนกับต้นอ้อ เป็นคนมีสัมมาคารวะ ไม่เย่อหยิ่งถือตน โดยแสดงออกทางกิริยามารยาทอ่อนน้อม วาจาอ่อนหวาน จิตใจอ่อนโยน คนเช่นนี้จะมีแต่คนนับถือ รักใคร่เอ็นดู และคอยชี้แนะคุณประโยชน์ให้ จะสามารถปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ได้ ไม่ต้านทานฝืนในสิ่งที่ไม่ควรผืน ไม่ทำตนเป็นคนขวางโลก ปฏิบัติในสิ่งที่ถูกต้องดีงาม เป็นคนอ่อนน้อมแต่มิใช่อ่อนแอ เป็นคนแข็งแรงแต่มิใช่แข็งกระด้าง ด้วยลักษณะของคน ๒ ประเภทดังกล่าวนั้น เราจึงมีหลักเป็นเครื่องพิจารณาตนเองว่า เราควรจะเป็นคนประเภทต้นไทร หรือคนประเภทต้นอ้อ

..ติดตามอ่าน นิทานธรรมะ ในแบบนิทานสั้นๆ ให้แง่คิดในการดำเนินชีวิต อ่าน นิทาน ธรรมะ คติ สอน ใจ

ในตอนต่อไปกับ ... นิทานธรรมะบล็อก