"ธรรมะออนไลน์" ตอน คนชอบติ (นิทานธรรมะ)

"ธรรมะออนไลน์" ประจำวันที่ ๑๓ กันยายน ๒๕๕๘ เรื่อง คนชอบติ ... มีเรื่องเล่าว่า ชายคนหนึ่ง จะไปทำธุระในเมือง ระหว่างทางเดินผ่านไร่แตงโม ก็นึกติในใจว่า แตงโมนี้เถาเล็กนิดเดียวแต่ลูกใหญ่โตมโหฬาร ธรรมชาติช่างสร้างอะไรที่ไม่เข้าท่าจริง ๆ พอเดินไปอีก พบมะม่วงต้นใหญ่ จึงเข้าไปอาศัยร่มพักเอาแรง เพียงเริ่มเอนหลังก็เหลือบขึ้นไปเห็นลูกมะม่วง จึงคิดอีกว่า มะม่วงนี้ต้นใหญ่โตมโหฬารแต่กลับมีลูกเท่ากำปั้น ที่เคยคิดว่าผลงานของธรรมชาติไม่ได้เรื่องนั้นไม่ผิดจริง ๆ เวลาผ่านไปครู่เดียวยังไม่ทันม่อยหลับ มะม่วงลูกหนึ่งหล่นลงมากระแทกตรงดั้งจมูกของเขาอย่างพอดิบพอดี เขาเจ็บจนน้ำตาร่วง พอคลายความเจ็บปวด ความคิดหนึ่งก็แวบขึ้นมาว่า ธรรมชาติช่างสร้างอะไรต่ออะไรได้ถูกต้องทุกอย่าง เพราะถ้าสร้างลูกมะม่วงให้ใหญ่เท่าแตงโมเราคงตายไปแล้วแน่ ๆ


        การติเป็นธรรมชาติของมนุษย์ ถ้าติเพื่อก่อก็เป็นเรื่องดีเพราะมุ่งให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีกว่า เจตนาของผู้ติก็บริสุทธิ์ด้วยเห็นแก่ประโยชน์ที่จะเกิดขึ้นเป็นสำคัญ ผู้ติเพื่อก่อจึงเป็นผู้ชี้ขุมทรัพย์ให้ แต่ถ้าติเพื่อทำลาย หรือไม่คิดทำลายแต่ติเพื่อให้สนุกปากเฉย ๆ ก็จะทำให้ผู้ถูกติรู้สึกอับอาย เจ็บช้ำน้ำใจ และอาจเสียขวัญกำลังใจได้

       สำหรับผู้ทำงาน บางครั้งแม้จะทำดีแล้ว แต่ก็เป็นเรื่องยากที่จะถูกใจคนทุกคน จะต้องทำใจให้หนักแน่น ไม่กระเทือนเพียงแค่ลมปาก พร้อมทั้งเปิดใจกว้างรับฟังเหตุผลจากคนอื่นด้วย ส่วนผู้ตินั้นเล่า จะต้องใช้วิจารณญาณให้มากเป็นพิเศษ เพราะเพียงคำพูดไม่กี่คำอาจไปทำลายคนอื่นอย่างคิดไม่ถึง ที่สำคัญ แค่สิ่งที่ฟังแล้วรู้ ดูแล้วเห็น อาจไม่ได้เป็นอย่างที่คิดก็ได้ ถ้าเข้าใจผิดแล้วเจ็บตัวเล็กน้อยเหมือนลูกมะม่วงหล่นใส่ก็ยังพอทน แต่ถ้าเป็นเรื่องที่ต้องเจ็บตัวเจ็บใจไปมากกว่านั้นคงไม่ใช่เรื่องดีเป็นแน่ ... นิทานธรรมะไทย