การเข้าพรรษา แม้จะเป็นประเพณีสำหรับพระสงฆ์โดยเฉพาะ แต่ชาวพุทธก็พากันถือโอกาสนี้บำเพ็ญกุศลหรือทำความดีเป็นกรณีพิเศษตลอดระยะเวลา ๓ เดือน เช่น ให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา งดเหล้าหรืออบายมุข เป็นต้น ซึ่งเป็นความตั้งใจที่น่ายกย่อง แต่ความตั้งใจที่ดีนั้นจะสำเร็จได้ต้องมีหลักอธิษฐานธรรม คือเรื่องที่ใจต้องยึดมั่นเอาไว้ให้ได้ก่อนได้แก่
๑. ปัญญา ความรู้ คือเข้าใจในเรื่องที่จะทำนั้นอย่างถ่องแท้ ในกรณีนี้ก็คือเห็นอย่างชัดเจนไม่มีข้อสงสัยว่าการให้ทานรักษาศีลและงดเว้นอบายมุข เป็นต้น เป็นเรื่องดีจริง ๆ ทั้งแก่ชีวิต ครอบครัว และหน้าที่การงาน
๒. สัจจะ ตั้งใจจริง คือเมื่อรู้แล้วก็ตั้งใจที่จะปฏิบัติอย่างแน่วแน่เต็มที่ ไม่ทอดทิ้งกลางคัน
๓. จาคะ การสละ เช่น สละเวลาและกำลังกายเพื่อทำความดีนั้น ๆ สละความสนุกสนานความเพลิดเพลินยินดีซึ่งเป็นความสุขเฉพาะหน้าเพื่อความสุขที่ยั่งยืนและเป็นสาระกว่า
๔. อุปสมะ ทำจิตให้สงบ ไม่ฟุ้งซ่านไปกับสิ่งหลอกล่อเย้ายวนที่จะชักนำให้ออกไปนอกทาง
ประเพณีและกิจกรรมเกี่ยวกับวันเข้าพรรษา เป็นเรื่องที่ชักจูงจิตใจของชาวพุทธให้โน้มเอียงไปในทางบุญกุศลอยู่แล้ว ถ้าใช้ต้นทุนนี้จับสาระให้ได้ แล้วลงมือประกอบบุญกุศลด้วยปัญญา ด้วยความตั้งใจจริง ความเสียสละ และด้วยจิตใจที่สงบมั่นคง ชีวิตก็จะดีขึ้นได้จริง ๆ และหมดความสงสัยเรื่องผลของบุญกุศลอีกต่อไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น