"นิทานธรรมะ ตอน หนามยอกเอาหนามบ่ง"
เมื่อเราเดินทางเข้าไปในป่า ถ้าหากถูกหนามตำเท้า ย่อมทำให้เกิด ความเจ็บปวด และเป็นทุกข์ วิธีที่จะปลดเปลื้องทุกข์ ให้หมดไปก็คือ ต้องเอาหนามนั้นออก มิฉะนั้น จะกลัดหนอง และอักเสบอย่างรุนแรง ยากแก่การรักษา ปัญหาอยู่ที่ว่า สถานการณ์ในป่า เช่นนั้น เราจะหาเข็มที่ไหน มาบ่งหนามออกได้ นอกเสียจากเอาหนาม ที่มีความแหลมคม ชนิดเดียวกันนั่นเองบ่งออก ความเจ็บปวดเป็นทุกข์ จึงจะบรรเทาและหายได้ ลักษณะอย่างนี้ ภาษิตโบราณ เรียกว่า "หนามยอกเอาหนามบ่ง"ปัจจุบันนี้มีหนามอีกชนิดหนึ่ง ที่กำลังทิ่มตำคนให้เป็นทุกข์อย่างไม่รู้ตัว หนามที่ว่านี้ เรียกตามศัพท์ศาสนาว่า "ตัณหา" แปลว่า ความอยาก บุคคลที่มีความอยาก อยากมีนั่น อยากมีนี่ หรืออยากเป็นนั่น อยากเป็นนี่ เกินฐานะกำลังและความสามารถของตนเอง และดิ้นรนแสวงหาเพื่อตอบสนองความอยาก ด้วยวิธีการที่ผิดๆ ก็เสมือนว่าบุคคลนั้น กำลังถูกหนาม คือ ความอยาก ทิ่มตำให้ได้รับความเจ็บปวดเป็นทุกข์อยู่ เช่น อยากเป็นเศรษฐี มีเงิน มีรถ ก็แสวงหาด้วยการเล่นหวย หรือไปจี้ ปล้น คนอื่น เป็นต้น แทนที่จะตั้งใจทำงาน อดออมและประหยัด ชีวิตก็ยุ่งยากเพราะความอยากไม่ถูกทางของตนนั่นเอง หนาม คือ ความอยาก หนามชนิดนี้จะค่อยๆ ทิ่มตำชีวิตของบุคคลผู้ขาดปัญญา ให้เป็นทุกข์ และเดือดร้อนเรื่อยๆ จนเสียอนาคตในที่สุด ทางออกก็คือ จะต้องรีบรักษา วิธีการรักษาที่ดีก็คือ ต้องเอาหนาม คือความอยากนั่นเอง เป็นแรงผลักดันตนเอง ให้รับผิดชอบ และใช้สติปัญญาให้มากขึ้น พร้อมปฏิบัติด้วยวิธีที่เป็นไปได้ เช่น อยากมีเงิน ต้องแสวงหา อยากมีการศึกษา ก็ต้องหมั่นเรียน อยากมียศและศักดิ์ศรี ก็ต้องมีความระมัดระวังให้มากขึ้น ถ้าเอาความอยากเป็นฐานสร้างพลัง ให้เกิดการกระทำที่ถูกและสุจริตอย่างนี้ ชีวิตของผู้นั้น ก็จะพ้นจากความทุกข์และขีดอันตราย จะกลายสภาพเป็นการเสริมสร้างอนาคต ให้แข็งแรงสมบูรณ์มากขึ้น
ลองสำรวจดูซิว่า ท่านกำลังถูก หนาม ทิ่มแทงชีวิตตัวเองอยู่บ้างหรือเปล่า ถ้ามีก็รีบแก้ไขเสีย อย่าปล่อยให้สายจนกลัดหนองเกินแก้ กลายเป็นคนล้มละลาย เสียหายแก่ชีวิต จนหมดความเชื่อถือ และเสียอนาคตในที่สุด ... นิทานธรรมะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น