นิทานธรรมะ เรื่อง ผิดทาง

  "นิทานธรรมะประจำวันที่ ๒๔ กันยายน ๒๕๕๘ เรื่อง ผิดทาง" ... มีเรื่องเล่าว่า ชาวจีนคนหนึ่ง ต้องการจะเดินทางจากจงหยวนไปยังรัฐฉู่ ซึ่งอยู่ทางทิศใต้ แต่เขากลับนั่งรถม้ามุ่งหน้าไปทางทิศเหนือ ระหว่างทางมีผู้หวังดีบอกว่า รัฐฉู่อยู่ทางทิศใต้ เขากลับตอบว่า ไม่เป็นไร ม้าของข้าพเจ้า ฝีเท้าจัด ข้าพเจ้ามีเงินค่าเดินทางเยอะ และคนขับรถม้าของข้าพเจ้ามีความชำนาญมาก แล้วไม่ยอมฟังคำท้วงติงใด ๆ ไม่มองความผิดพลาดของตนเอง ยังคงมุ่งหน้าไปตามทิศทางที่ผิดต่อไป ในที่สุด กลายเป็นว่าม้าของเขายิ่งวิ่งดีเท่าไร เงินค่าเดินทางของเขายิ่งมากเท่าไร และคนขับรถม้าของเขายิ่งชำนาญเท่าไร เขาก็ยิ่งเดินทางห่างรัฐฉู่ออกไปมากเท่านั้น ทั้งนี้เพราะความคิดที่ผิดแท้ ๆ

        รัฐฉู่ในเรื่องนี้ ขอเปรียบกับความสุขของคน อันประกอบด้วย ความมีสุขภาพที่แข็งแรง ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ ความสงบร่มเย็นในชีวิตครอบครัว และความสำเร็จในอาชีพการงาน ตลอดถึงความมั่งมีศรีสุขในการดำเนินชีวิต ซึ่งเป็นยอดปรารถนาของคนทั้งหลาย แต่ความจริงในสังคมปัจจุบัน กลับปรากฏว่ายังมีผู้คนจำนวนไม่น้อยที่ดำเนินชีวิตสวนทางกับสิ่งที่ตนปรารถนานั้น เช่น อยากมีสุขภาพพลานามัยสมบูรณ์ แต่กลับสูบบุหรี่ ดื่มสุรา หรือเที่ยวเตร่หามรุ่งหามค่ำ อยากมีความสงบราบรื่นในครอบครัว และความสำเร็จในชีวิต แต่กลับไม่ซื่อสัตย์ต่อครอบครัว เกียจคร้านการทำงาน เล่นการพนัน และติดพันมิตรชั่ว เป็นต้น ที่สำคัญ ถึงจะมีผู้ปรารถนาดีคอยแนะนำบอกทางที่ถูกให้ก็ไม่เชื่อฟัง ในที่สุดก็ไม่ต่างอะไรกับการเดินผิดทิศผิดทางของชาวจีนคนนั้น


       ดังนั้น การเคารพต่อคำตักเตือนโดยเฉพาะจากบัณฑิตผู้รู้ที่เตือนด้วยความปรารถนาดี จึงเป็นเรื่องสำคัญ เพราะชีวิตก็เหมือนการเดินทางในแง่ว่าต้องมีจุดหมายและลงมือปฏิบัติให้ถึงจุดหมาย ถ้ายังอยู่ในทาง ถึงลำบากยากเย็นหรือเนิ่นนานอย่างไรก็ยังพอมีหวัง แต่ถ้าผิดทางเสียอย่างเดียวก็คือล้มเหลวเสียตั้งแต่ต้น ท่านทั้งหลายจงตรองดูเถิด หากไม่อยากผิดทางตามเรื่องเล่าข้างต้น ... โดย นิทานธรรมะ