ในฐานะของความเป็นลูก ควรให้ความสำคัญกับบทบาทของความเป็นแม่ที่มีต่อลูกทุกๆ คน เพราะแม่เป็นผู้ให้ยอดของทรัพย์ ที่บุคคลอื่นไม่สามารถจะบันดาลให้ได้ นั่นคือ ชีวิต เลือดเนื้อ สังขารร่างกาย ทรัพย์สมบัติอย่างอื่น เช่น แก้ว แหวน เงิน ทอง เสื้อผ้า ของกิน เครื่องใช้ สามารถหาซื้อได้ ส่วนชีวิตไม่มีขาย หรือให้กู้ยืม นอกจากพ่อแม่ท่านจะมอบให้เท่านั้น เริ่มแต่วันที่ลูกได้เข้าไปปฏิสนธิอยู่ในครรภ์ของท่าน ดังบทกลอนที่ปราชญ์ประพันธ์ไว้ว่า
แม่สู้อุ้มทองประคองครรภ์
แม่ต้องทรมานทุกข์ยากนักหนา
เฝ้าอุ้มอุทรทุกข์ร้อนกายา
แม่ต้องทรมาน์มาถึงเก้าเดือน
ก่อนเคยเป็นสุขสนุกเที่ยวเตร่
ละครยี่เกบ้านเหนือบ้านใต้
รำวงรำตัดไม่ว่านัดไหน
แม่เป็นต้องไปหาความสำราญ
แต่พอลูกรักมาปฏิสนธิ์
แม่ต้องอดทนอยู่โยงเฝ้าบ้าน
สละความสุขเพื่อลูกในครรภ์
อยู่โยงเฝ้าบ้านเลยอดดูยี่เก
อกเอ๋ยอกแม่เฝ้าแต่ถนอม
เตรียมเพลงไว้กล่อมโอละข้าโอละเห่
เมาะหมอนเตรียมพร้อมผ้าอ้อมสายเปล
มิได้รวนเรแม่คอยลูกอยู่ทุกวัน
พอถ้วนกำหนดทศมาส
กัมมัชวาตก็มาพาดผัน
แสนจะหน่วงเหน็บแม่จุกเจ็บในครรภ์
ดุจใจแม่นั้นจะขาดรอนรอน
แม่ดิ้นรนไปมาช่างน่าอนาถ
กายแม่แทบจะขาดลงไปเป็นสองท่อน
อุตส่าห์อดทนมิได้อาทร
กว่าจะรอดสันดอนได้มาเป็นตัวเป็นตน
สำหรับวันแม่แห่งชาติ วันที่ ๑๒ สิงหาคม ที่จะถึงนี้ ขอเชิญชวนทุกท่านร่วมกันทำความดี และนำดอกมะลิไปกราบแม่เสียในขณะที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ ดีกว่ารอไปกราบขอขมาในวันที่ท่านลาลับจากเราไปอย่างไม่มีวันกลับ
...ติดตามอ่าน นิทานธรรมะ ในแบบนิทานสั้นๆ
ให้แง่คิดในการดำเนินชีวิต อ่าน นิทาน ธรรมะ คติ สอน ใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น