นิทาน ธรรมะ คติ สอน ใจ เรื่อง ไก่ขัน
โดย นิทานธรรมะบล็อก!
มีครอบครัวไก่อยู่ครอบครัวหนึ่ง ประกอบด้วย พ่อไก่ แม่ไก่ และลูกไก่ตัวผู้อีกตัวหนึ่ง ในแต่ละวันไก่หัวหน้าครอบครัวตึ่นขึ้นมาก็ทำหน้าที่ขันทุกวัน พอขันเสร็จสักครู่ใหญ่ก็เห็นดวงอาทิตย์ขึ้น ทำให้พ่อไก่เข้าใจว่า "ดวงอาทิตย์ขึ้นเพราะเสียงขันของตน" เมื่อมีความเข้าใจเช่นนั้น ก็เกิดความอวดดีและถือตัว คิดว่า ถ้าเราไม่ทำหน้าที่ขัน ดวงอาทิตย์ก็ไม่ขึ้น สัตว์ทั้งหลาย รวมถึงมนุษย์ก็จะอยู่ไม่ได้ เราเป็นผู้สำคัญที่สุด โลกนี้ขาดเราไม่ได้ อยู่มาวันหนึ่ง ด้วยความชราภาพตามเวลา พ่อไก่ที่เต็มไปด้วยความอวดดีและถือตัว ก็ตื่นขึ้นมาขันเหมือนเช่นทุกวัน แต่พอจะขยับปีก ทำท่าจะขันก็ตกลงจากคอนไม้ ลูกไก่โต้งซึ่งบัดนี้ โตเป็นไก่หนุ่ม พอจะขันได้ แต่ไม่เคยมีโอกาสได้ขันซักครั้ง เพราะพ่อห้ามไว้ เห็นเหตุการณ์มาตั้งแต่ต้น จึงอาสาทำหน้าที่ขันแทนพ่อไก่ แต่ก็ถูกห้ามไว้อีกว่า "ลูกเป็นใคร นึกหรือว่าลูกขันแล้วดวงอาทิตย์จะขึ้น" ว่าแล้วพ่อไก่ก็แข็งใจกระโดดขึ้นกิ่งไม้ แล้วก็พลัดตากลงพื้นอีกรอบ ในที่สุด เมื่อรู้ว่าตัวเองไม่ไหว จึงเรียกลูกไก่ แม่ไก่มาสั่งให้รีบหนีเอาตัวรอด เพราะเข้าใจผิดคิดว่าถัาตัวเองขันไม่ได้แล้ว ดวงอาทิตย์จะไม่ขึ้น สัตว์ทั้งหลายในโลกนี้จะต้องตายหมด
จากเรื่องเล่าข้างต้น ทำให้ได้แง่คิดเกี่ยวกับเรื่อง อุปาทาน คือ การยึดมั่น ถือมั่นในตัวตน ในสิ่งที่ถูกใจและตัวตนของเรา ซึ่งทังหมดนี้นับว่าเป็นต้นเหตุแห่งทุกข์ทั้งมวล
ลองสำรวจตัวเองดูเถิด ว่า ในชีวิตจริง ท่านเป็นคนที่ยึดมั่นถือมั่น หรือสำคัญตนผิดแบบพ่อไก่ตัวที่ว่ามาข้างต้นหรือไม่ ถ้ามีลักษณะดังกล่าว ต้องรีบหาทางแก้ไข เพราะถ้าปล่อยไว้จะกลายเป็นคนที่มีแต่ความทุกข์ และความโง่เขลาติดตัวไปจนวันตายอย่างแน่นอน
...ติดตามอ่าน นิทานธรรมะ ในแบบนิทานสั้นๆ ให้แง่คิดในการดำเนินชีวิต อ่าน นิทาน ธรรมะ คติ สอน ใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น